Zo vond Max Knoester zijn baan via Connetix

Max heeft de uitdaging gevonden waar hij naar op zoek was en vertelt jullie graag over zijn ervaring hierbij.

Toen Tamara begin juni contact met mij opnam, was ik nog helemaal niet bezig met het vinden van een baan. Mijn afstudeeropdracht bij ProRail liep lekker en ik leefde vooral “in het nu”. Sowieso ben ik niet echt een lange termijn planner. Ik had tegen die tijd al wel wat berichtjes gehad van andere recruiters, maar die heb ik telkens afgewimpeld met het idee dat ik er zelf wel uit zou komen. Wat me aansprak in Tamara haar berichtje was dat ze interesse toonde in mijn huidige stage en ook expliciet vroeg naar hoe het ging, waar anderen nog wel eens met de deur in huis vallen. Na wat onderzoek te hebben gedaan naar Connetix leken er wel aanknopingspunten te zijn. Daarnaast begon ik langzaam toch nieuwsgierig te raken naar wat een recruiter mij zoal kon bieden. En aangezien ik zo erg opging in mijn afstudeeronderzoek, was het wel fijn dat iemand alvast de markt voor mij kon verkennen zonder dat ik daar enige verplichting aan verschuldigd was.

Gelijk in het eerste gesprek vond ik Tamara al erg professioneel en bekwaam overkomen, wat tijdens onze volgende contacten alleen maar is bevestigd. Wat me opviel is dat ze vaak een vrij zakelijke toon aanhoudt, of in elk geval to-the-point is. Dat hoef je zeker niet op te vatten als kritiek, maar ik vond het ook wel leuk als op een onbewaakt moment even de “echte” Tamara tevoorschijn kwam. Gedurende het proces hebben we natuurlijk regelmatig contact gehouden, zowel via de mail als telefoon. Naar mijn gevoel zat Tamara er kort op, wat uiteindelijk zijn vruchten heeft afgeworpen. Het contact met de andere recruiter was wat meer relaxed, wat me in eerste instantie beter beviel, maar waardoor er nooit echt vaart in het proces kwam. Ze weet inmiddels een beetje hoe mijn loyaliteitsgevoel in elkaar steekt… Hoe verder ik kwam in het proces, hoe meer ik de gedachte kreeg: als het straks niks wordt bij Connetix, ben ik Tamara echt wat verschuldigd.

Zoals je weet was ik ook binnen ProRail aan het kijken voor een startersfunctie, maar daar deed zich niks concreets voor. Ondertussen kwam ik steeds verder met de opdrachtgever waar Connetix mij had voorgesteld. Ergens wel apart, aangezien ik zelf niet op de vacature had gereageerd omdat ik in mijn ogen een aantal kwalificaties miste die in de vacature werden gevraagd. Maar toen men vanuit de opdrachtgever het gesprek aan wilde gaan, stond ik daar natuurlijk open voor. Bij dat gesprek had ik best een goed gevoel. Ik kan me nog herinneren dat Thorwald de volgende dag belde en ik aangaf dat zij in elk geval in de top drie stonden, en hij zei: “Dan moeten we zorgen dat we uiteindelijk op nummer één komen.” Dat is dus gelukt. De functie van rail engineer biedt mij de uitdaging en afwisseling die ik zocht op het snijvlak tussen rail en civiele techniek. Extra bijzonder is het feit dat ik terugkeer naar mijn roots, en dat ik het contract bij Connetix heb getekend op de verjaardag van mijn opa, die aan het begin van zijn carrière wegtrok uit Scheveningen op zoek naar een baan.

Al met al ben ik heel tevreden over het contact met Connetix en met Tamara persoonlijk. Het ging uiteindelijk sneller dan ik had verwacht, wat me op het eind een beetje overrompelde. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik een goede keuze heb gemaakt, en het is fijn om zo ver voor het afstuderen al duidelijkheid te hebben over de toekomst.